رد شدن به محتوای اصلی

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی: درباره دیگران، زود داوری نکنیم.

اُرُد، در نیمه شبی پر برف، از ماه دی، در شهر مشهد زاده شد. پدرش محمد تقی شرکاء، فرزند بابا، از شهر شیروان در خراسان بود، مردی آزاده و بسیار نیک و مهربان که همواره دل به کانون گرم خانواده داشت. مادر اُرُد، فاطمه جاهد طبسی از ایل قشقایی شیراز بود، زنی مهربان، دانش آموخته و دلسوز که همواره برای رشد فرزندان دلبندش کوشش نموده و رنج ها کشید. نام تنها فرزند اُرُد، غزاله می باشد. اندیشه های اُرُد بر سه ستون «مهر به گیتی»، «مهر به انسانیت» و «مهر به آزادی» استوار است. هم اکنون در شهر زیبای کرج زندگی می کند و مردم این شهر را بسیار دوست دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

شادم از اینکه هیچگاه، کارمند دولت نشدم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

گل همیشه بهار را که می بینم، پسرک کوچکی می شوم در آستانه باغچه زندگی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دردها، چالش ها و عصیان های بشر، اُرُد را وادار نمود تا سالهای سال از عمر خویش را پژوهش کند و بکاود و بیاندیشد... تا به درک درستی از تار و پودهای گیتی و زندگی برسد، آنگاه آنها را برای آیندگان نوشت... در این راه به هیچ بهایی آرمان پاکش را نفروخت... امروز پس از سالها رنج و سختی و شنیدن زخم زبانهای بسیار، او خشنود است، چرا که می داند از دل جملاتش «فلسفه اُرُدیسم» قد برافراشته است و تا بر اندیشه ها جاریست، اُرُد هرگز نمی میرد و این تنها سهم او از دوران زندگی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اُرُد بنیان فلسفه اُرُدیسم را مهر به گیتی، انسانیت و آزادی قرار داد، فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

درباره دیگران، زود داوری نکنیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

کسی که در او انسانیت موج می زند، درباره دیگران به سادگی و تندی قضاوت نمی کند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

از آدمهایی که به آسانی درباره دیگران قضاوت می کنند، دوری کنید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

برای گزینش نام فرزند، پیوسته با همسر خویش رایزنی کرده و خودسرانه کاری نکنید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

از گردش زمانه آموختم که نباید نام مردگان خویش را بر زندگان بگذاریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

کاش میشد در کوهستان بمانم

به کوهستان می نگرم ، درونم سرشار از نیرو می شود کوهها سر فرود می آورند ، و می گویند : باز ما را درخواهی نورد . ارد بزرگ کاش میشد در کوهستان بمانم به کوهستانی زیبا و روح افزا رسیده ام آرامشی دلپذیر حکمفرماست از پنجره به بیرون مینگرم پرواز دسته جمعی پرندگان مهاجر، آسمان نیلگون و کوههای سراسر سبز که با نور نقره فام آفتاب مزین شده چشمانم را نوازش میدهد آهنگ دلپذیر زنگوله ی گاو ها موسیقی دلنشینی را مینوازد. در اینجا از آدمیانی که کلامشان و لبخندشان دروغین است خبری نیست آدم های ریا کار و پنهانکار آدمهایی که به فرمان خود نمی زیند و در زندان قید وبند اسیرند آدم های تهی از عواطف انسانی که همچون عروسکهای متحرک به هر سو روانند و نقشه ی ویرانی تو را در سر میرورانند آدمهاییکه از ترس چشم زخم تو را از خود میرانند اینجا کسی بیکار نیست کسی در غم نان وآب نیست از تبعیض نژادی ، مذهبی خبری نیست از فقر ونابرابری اثری نیست از جنگ و خشونت هم خبری نیست کاش میشد در کوهستان بمانم شکوهه عمرانی ژنو / سوییس http://chokouh.tk

نگرشهای شگفت انگیز به کفش !

بیشتر ما فکر می‌کنیم بستن کفش به عقب اتومبیل عروس و داماد در کشورهای غربی نوعی شوخی و شیطنت است. اما این شوخی عملاً از مراسمی باستانی اقتباس شده که پیروان و علاقه مندان امروزی آن، معنی حقیقی‌اش را از یاد برده‌اند. پیش از استفاده گسترده از اتومبیل، شرکت‌کنندگان در میهمانی، به سوی عروس و داماد که در حال ترک مراسم بودند، کفش پرتاب می‌کردند.‌ گرچه ممکن است آغاز چنین رفتاری را به مصریان نسبت بدهند، اما پاسخ به این نکته نخستین بار در تورات و در رسوم یهودیان ثبت شده است. یهودیان لنگه کفش را نماد مالکیت می‌دانستند و تصرف یا تسلط بر مال یا افراد را با آن مشخص می کردند. هر فروشنده یهودی به جای مهر یا امضا کردن قرارداد، در برابر چشمان شاهدان، لنگه کفش خود را بیرون می‌آورد و با دادن آن به خریدار موافقت خود را در معامله اعلام می‌کرد. در آن هنگام برای نشان دادن تملک یک قطعه زمین، روی آن کفش می‌گذاشتند. به علاوه پرتاب کفش، به معنای چشم‌پوشی و ترک علاقه نیز بود. در تورات آمده است که: کفشم را به سوی آدم می‌اندازم یعنی آدم دیگر تحت حمایت نیست. در روزگاری که تورات از آن حرف می‌زند، زنان شکلی - نه چندان گ...

اسامی مشاهیر و چهره های سرشناس استانهای ایران

اسامی مشاهیر و نامداران 30 استان ایران 1- تهران - محمد زکریای رازی ۲- خراسان رضوی - حکیم فردوسی ۳- اصفهان - محمود فرشچیان ۴- آذربایجان شرقی - ستارخان ۵- فارس - سعدی ۶- خوزستان - احمد محمود ۷- قم - شیخ کلینی ۸- کرمانشاه - شهرام ناظری ۹- آذربایجان غربی - مسعود پزشکیان ۱۰- سیستان و بلوچستان - یعقوب لیث صفاری ۱۱- گیلان - مجید سمیعی ۱۲- کرمان - هوشنگ مرادی کرمانی ۱۳- همدان - بابا طاهر ۱۴- مرکزی - امام خمینی ۱۵- یزد - محمد علی اسلامی ندوشن ۱۶- اردبیل - علی دایی ۱۷- هرمزگان - ناصر عبداللهی ۱۸- قزوین - عبید زاکانی ۱۹- زنجان - شهاب‌الدین سهروردی ۲۰- لرستان - عبد الحسین زرین کوب ۲۱- کردستان - بهمن قبادی ۲۲- گلستان - عنصرالمعالی کیکاوس ۲۳- مازندران - رضاخان ۲۴- خراسان شمالی - اُرُد بزرگ ۲۵- بوشهر - رئیس‌علی دلواری ۲۶- خراسان جنوبی - محمدحسن گنجی ۲۷- ایلام - مجتبی ملکی ۲۸- چهارمحال و بختیاری - سردار اسعد ۲۹- سمنان - محمود احمدی نژاد ۳۰- کهگیلویه و بویراحمد - حسین پناهی از سایت:مشاهیر ایران